Elastiek

Laat ik het zo zeggen. Saai zijn ze niet die lange duurlopen op de zaterdag. We lopen met vijf mensen de hele rit uit. Trainer M., zijn gazelle J. en Bonkige B. haken op de Koningsweg af. Ik kijk om me heen. Ben de laatste van de zware donderdagtraining die ook vandaag voor een 26er gaat conform het schema van M.

Het zullen uiteindelijk 27,5 kilometers worden in 10 km per uur.

Ergens op driekwart hang ik aan het elastiek. De training van donderdag doet zich gelden en de paden zijn besneeuwd, glad en kennen pittige klimmetjes. Op km 14 begin ik de sneeuwpaden niet meer leuk te vinden. Op km 15 haat ik ze pas echt. En dan moeten we nog ruim 12,5 km lopen. Ik heb het zwaar. Behoorlijk zwaar.

Neemt niet weg dat het wederom een mooie loop was. Lees hier hoe mooi. En net als vorige week kruist de dood ons pad. Een reebok ligt neergeschoten langs het pad, zijn bloedspoor in de sneeuw. Iets eerder kwam we Koos van Zomeren al tegen. M. herkent de man steevast aan zijn hondje.

Koos had op het reebok nog een mooi lofdicht kunnen maken, zodat het beest nog iets had van een mooie dood. Voor wie Koos niet kent. Hij was de man die op het biljet van fl. 1000,- enige versregels had:

De Hoge Veluwe op

Daar komt een vogel aan//met rafelige vleugels//diepe slagen zwart op wit.
Hij duikt en dartelt//laat zijn maffe kuifje zien//slijpt zijn stem en roept//zichzelf tot kievit uit.

Terug in Arnhem - koude wind op kop langs de Apeldoornseweg, gekukkig geen sneeuw meer, maar krijg je die vrieswind nog tegen - ben ik er klaar mee. Ik loop wel op marathonschema. 'Afzien is ook een marathon-training', zegt een montere M. naast mij. Zoals altijd heeft ze gelijk, maar het is een boodschap waar ik niet op zit te wachten.......................

'Sla dan maandag over.' Ga ik dus niet doen!